پناهندگی کانادا موضوع بسیاری از تماس‌های تلفنی شما با ما و همینطور کامنت‌هایی است که ما از طریق سایت و شبکه‌های اجتماعی دریافت می‌کنیم. از آنجایی که در مورد مهاجرت به کانادا از طریق پناهندگی سوالات زیادی وجود دارد ما تصمیم گرفتیم در این جا و به صورت جداگانه به آن پپردازیم. لازم به ذکر است که خدمات ما در این زمینه مربوط به پس از ورود فرد متقاضی به کشور کانادا می‌باشد و ما نمی‌توانیم هیچ کمکی برای رسیدن شما به خاک این کشور داشته باشیم. اطلاعاتی که در ادامه ارائه‌ شده فقط جهت آگاهی شما با این کتگوری می‌باشد.

پناهندگی کسی در کانادا قبول می‌شود که دلیل قانع‌کننده‌ای دال بر ترس از شکنجه و آزار بر اساس عقاید مذهبی، ملیتی، عقاید سیاسی یا عضویت در گروه‌های اجتماعی خاص ارائه نماید. این دلایل باید به نحوی باشد که دادگاه کانادا را راضی نماید که شخص متقاضی پناهندگی نمی‌تواند به کشورش بازگردانده شود زیرا مثلاً خطر مرگ یا شکنجه او را تهدید می‌کند. در غیر این صورت درخواست متقاضی پناهندگی رد شده و شخص متقاضی به کشورش برگردانده می‌شود.

گزینش افراد پناه‌جو: اداره مهاجرت و شهروندی کانادا برای گزینش و شناسایی افراد پناه‌جو از طریق (United Nations High (UNHCR Commissioner for Refugees، سایر سازمان‌های ارجاع‌کننده و گروه‌های حمایت‌کننده خصوصی اقدام می‌کند.

مهاجرت از طریق پناهندگی در سه رده خلاصه‌ شده است:
رده پناهندگان کنوانسیون در خارج، رده کشورهای پناه دهنده و رده کشورهای Source در شرایط خاص.
پناهندگان کشورهای خاص ممکن است مستقیماٌ برای اسکان در کانادا درخواست نمایند. UNHCR به دنبال حمایت از افراد پناه‌جو در سراسر جهان است و شناسایی افراد پناه‌جو برای اسکان در کشور کانادا زمانی صورت می‌گیرد که بهترین موقعیت برای این کار وجود داشته باشد.

فردی که عضو رده کنوانسیون افراد پناه جوی خارج از کاناداست:

کسی که پناه‌جوی کنوانسیون (در خارج از کشور خود بوده و به دلیل ترس از آزار و شکنجه، به ‌واسطه نژاد، عقیده مذهبی یا سیاسی، یا بودن در گروهی خاص قادر به بازگشت به کشور خود نمی‌باشد) است.
کسی که خارج از کاناداست.
کسی که به دنبال اسکان در کاناداست.
کسی که احتمال راه‌حل پایدار دیگری نداشته باشد. به این معنی که: قادر به بازگشت به کشور خود (به‌عنوان مقیم دائم) نمی‌باشد.قادر به یکپارچه شدن در امورات کشور پذیرفته‌شده به‌عنوان پناهنده نمی‌باشد.
دارای پیشنهاد اسکان از طرف کشور دیگری به‌غیراز کانادا نیست.
کسی که به‌طور خصوصی یا از طرف دولت مورد اسپانسر قرارگرفته و دارای توانایی مالی کافی جهت تأمین خود و افراد وابسته خود است.
فردی که عضو رده کنوانسیون افراد پناه جوی خارج از کاناداست:

کسی که خارج از کشور خود (به‌عنوان شهروند یا مقیم) می‌باشد. کسی که به‌طورمداوم، جدی و شخصاٌ تحت تأثیر جنگ داخلی یا ستیز مسلحانه یا موارد نقض حقوق بشر قرارگرفته است. کسی که قادر به پیدا نمودن راه‌حل مناسبی برای موقعیت خود در یک دوره معقول زمانی نباشد. کسی که به‌طور خصوصی اسپانسر شده باشد یا دارای توانایی مالی کافی جهت حمایت خود و افراد وابسته خود باشد.

فردی که عضو رده کشورهای Source باشد:

کسی که در کشوری اقامت دارد که به‌عنوان کشور Source شناخته‌شده باشد.
کسی که در کشور خود به‌عنوان شهروند یا مقیم دائم مشغول به زندگی می‌باشد.
کسی که به‌طور مداوم، جدی و شخصی، به‌واسطه جنگ داخلی یا ستیز مسلحانه تحت تأثیر قرارگرفته باشد.
کسی که از حق آزادی بیان به‌طور جدی محروم بوده باشد.
کسی که به‌واسطه اختلاف مذهبی یا حق شرکت در فعالیت‌های تجاری محروم بوده باشد و درنتیجه آن بازداشت‌شده باشد.
کسی که به دلیل نژاد، مذهب، ملیت، عضویت در یک گروه اجتماعی یا سیاسی، از مورد آزار و اذیت قرار گرفتن بیم داشته باشد.
کسی که قادر به یافتن یک راه‌حل مناسب جهت موقعیت خود در طی یک دوره معقول زمانی نباشد.
کسی که به‌طور خصوصی یا از طریق دولت اسپانسر شده باشد یا دارای توانایی مالی کافی جهت حمایت خود و افراد وابسته خود باشد.

هیئت پناهندگی و مهاجرت:

درخواست هایی که برای پناهندگی واجد شرایط باشند به IRB جهت بررسی فرستاده خواهند شد. اعضای Refugee Protection Division از طریق IRB درخواست افراد را مورد دادرسی و استماع قرار خواهند داد. افراد این اعضاء متخصصان قوانین پناهندگی بوده و در مورد شرایط و رخدادهای سایر کشورها به خوبی آگاهند.

دادرسی:

واجد شرایط بودن شخصی به‌عنوان فرد حفاظت‌شده (بر اساس دادرسی) توسط RPD مشخص خواهد شد. دادرسی معمولاٌ به ‌صورت خصوصی، غیر رسمی و غیر متخاصمانه برگزار می‌شود. همچنین شخصی از The United Nations High Commissioners for Refugees ممکن است این پروسه‌های را مشاهده نماید. به افرادی که مدعی دریافت پناهندگی کانادا می‌باشند هرگونه موقعیتی جهت اسکان و حفاظت داده خواهد شد. اعضای RPD این دادرسی را رهگیری و اطمینان حاصل خواهند نمود که تمامی اطلاعات لازمه پیش از تصمیم‌گیری ارائه‌شده است.

مشاور قانونی:

افراد پناه جویی که مدعی درخواست پناهندگی کانادا می باشند، این حق قانونی را خواهند داشت که از مشاور استفاده نمایند. همچنین افراد می توانند شخصی را از جانب خود به عنوان نماینده جهت صحبت نمودن انتخاب نمایند. این فرد می تواند وکیل، یک دوست، خویشاوند یا سایر افراد مرتبط باشد.

اخراج:

اگر IRB درخواستی را رد نماید، اعلانی مکتوب برای افراد مدعی با توضیح دلایل تصمیم اتخاذ شده فرستاده خواهد شد. همچنین این اعلان شامل مدارکی خواهد بود که توضیح دهنده حق انتخاب ناموفق فرد مدعی با مضمون خروج از کانادا خواهد بود. به افراد مدعی ناموفق ۳۰ روز فرصت داده خواهد شد که شخصاٌ کشور کانادا را ترک نمایند. افراد مدعی ۱۵ روز فرصت خواهند داشت که پرونده خود را به دادگاه فدرال تسلیم نمایند.

ارزیابی ریسک پیش از اخراج:

کشور کانادا متعهد شده که افراد را در صورت در معرض خطر قرار گرفتن آزار و اذیت در کشور مبدأ، اخراج ننماید. برای این منظور، اکثر افرادی که دستور اخراج برای آنها صادرشده می‌توانند به اداره مهاجرت و شهروندی کانادا برای ارزیابی ریسک پیش از اخراج (PRRA) درخواست نمایند. افسر PRRA این ارزیابی را هدایت خواهد نمود. به کاندیدهای واجد شرایط برای PRRA، تقاضانامه و راهنمای آن ارسال خواهد شد. پس از انجام گرفتن این کار، دستور اخراج افراد به حالت تعلیق درخواهد آمد. دستور اخراج قابل‌اجرا نخواهد بود، تا زمانی که:مهلت ۱۵ روزه سپری شود و CIC تقاضانامه فرد را دریافت ننموده باشد. تقاضانامه رد شود.یا فرد کاندید نشان دهد که قصد درخواست نداشته باشد یا از تقاضانامه خود صرف‌نظر نماید و یا آن را رها نماید. متقاضیان PRRA می‌توانند نوشته‌ای را جهت کمک به توضیح این موضوع که در صورت اخراج از کانادا با چه خطراتی مواجه خواهند شد ارسال نمایند.

به استثناء مواردی که عدم پذیرش فرد متقاضی بر پایه امنیت و جرم جدی باشد، ارزیابی افسر PRRA براساس زمینه های مستحکم زیر، در نظر گرفته می شود:

ریسک آزار و اذیت، به گونه ای که در کنوانسیون ژنو تعریف شده است. خطر شکنجه وخطر جانی یا خطر رفتار یا مجازات غیر عادی یا ظالمانه.

اشخاصی که نمی توانند برای PRRA درخواست نمایند:

مشمول استرداد مجرم باشند.
برای تصمیم گیری IRB حائظ شرایط نباشند (به واسطه اینکه افراد از یک کشور ثالث ایمن به کانادا وارد شده باشند).
پناه جوی درخواست کننده مجددی که در حال بازگشت به کانادا کمتر از ۶ ماه، پس از رهسپارشدن باشد.
پناه جویی که قبلاٌ به عنوان فرد حفاظت شده تحت مصوبه حفاظت پناهندگی و مهاجرت شناخته شده باشد.
یا به عنوان پناهنده کنوانسیون به وسیله کشوری که امکان بازگشت وجود داشته باشد شناخته شده باشد.